Świętochłowice: ul. Krzysztofa Zaleskiego po wakacjach? Trwają prace nad upamiętnieniem aktora

Jak informuje świętochłowickie stowarzyszenie, sprawa toczy się od kilku miesięcy.

- Rodzina aktora chciała bowiem, aby upamiętnić go w formie tabliczki na kamienicy, w której się urodził i gdzie mieszkał. Próbowaliśmy więc ustalić jej adres – informuje Stowarzyszenie „Razem dla Świętochłowic”.

Poszukiwania doprowadziły do miejscowości Lipiny Śląskie. Taka miejscowość istniała do kwietnia 1951 roku, kiedy stała się dzielnicą Świętochłowic. W ustaleniu adresu rodzinnego domu Krzysztofa Zaleskiego pomogły kroniki parafialne.

- Z pomocą przyszedł proboszcz parafii pw. św. Augustyna. Okazało się, że w kościele znaleźli datę chrztu małego Krzysztofa oraz adres Zaleskich, który dawno już nie istnieje – podaje stowarzyszenie.

Jak się okazało, aktor dorastał na ul. Stalina 38, jak łatwo się domyślić, taki adres już od dawna nie istnieje. Analiza zmian w Świętochłowicach, którą wykonali urzędnicy, pozwoliła ustalić, że nie istnieje również dom rodzinny Krzysztofa Zaleskiego. Kamienica, w której mieszkała rodzina aktora, została wyburzona. Na jej miejscu znajdują się obecnie parkingi popularnej firmy logistycznej.

- Wszystkie te ustalenia przekazaliśmy podczas spotkania z Marią Pakulnis (żona) i Janem Zaleskim (syn) w Warszawie. W świetle tych ustaleń podjęliśmy wspólnie decyzję o upamiętnieniu Pana Krzysztofa poprzez nadanie jego imienia jednej ze świętochłowickich ulic. Wybraliśmy obecną ulicę Żelazną, która mieści się w Lipinach w obrębie Placu Słowiańskiego – informują inicjatorzy akcji.

Jak dodają, projekt uchwały zmieniającej nazwę ul. Żelaznej zostanie przygotowany po wakacjach. Będzie przedstawiony podczas sesji Rady Miasta, w której wezmą udział Maria Pakulnis oraz Jan Zaleski.

Bieżące działania stowarzyszenia można śledzić na stronie internetowej razemdlaswietochlowic.pl.

Krzysztof Zaleski współpracował z wieloma teatrami, między innymi Teatrem Telewizji, Teatrem Powszechnym, Teatrem Współczesnym, Teatrem Ateneum w Warszawie oraz Teatrem Wybrzeże. Wykładał w warszawskiej PWST, a w latach 1987–1990 był prodziekanem Wydziału Reżyserskiego. Od 2006 był dyrektorem Teatru Polskiego Radia, rok później został dyrektorem i redaktorem naczelnym Programu 2 Polskiego Radia. Zmarł 20 października 2008 roku, przyczyną śmierci był guz mózgu. Aktor został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.