Mirosław Badura, były dyrektor MDK wydał swój autorski tomik poetycki

Wydał pan ostatnio swój autorski tomik wierszy…
Tak, dostałem tomik przed samymi świętami. Był to prezent dla mnie, jak również mój prezent dla innych. Sytuacja, w której się znalazłem, pozwoliła na to, bym mógł poświęcić więcej czasu na różne inne rzeczy. W związku z tym, udało mi się pozbierać i pospisywać wszystkie moje wiersze, które były pisane do szuflady, dla żony, najczęściej w różnych listach, na różnych karteczkach i w kalendarzach. Przepisałem je i znalazła się osoba, która pomogła mi je wydać - pan Marian Piegza.
O czym są pana wiersze? Zawsze pisałem pod wpływem emocji. Gdy byłem znacznie młodszy, emocje związane były głównie z przeżywaną miłością - wtedy powstało najwięcej wierszy. Teraz piszę sporadycznie i niestety często powodem są emocje negatywne i smutne, związane na przykład z tym, że ktoś odchodzi. W tomiku jest ponad 40 wierszy.

Listy do żony tez się ukazały w tomiku?
Nie! Może i jestem trochę ekshibicjonistą, ale nie na tyle, żeby "obnażać" tę część mojego życia osobistego. To co jest między mną a żoną, pozostaje na zawsze między nami. Jednak fragmenty wierszy, są dla nas bardzo intymne -uczucie, które niektóre z nich zrodziło trwa już ponad ćwierć wieku…
Tomik nazywa się tak, jak jeden z wierszy: "Samo życie". Jest to wiersz dość specyficzny. Trzeba go przeczytać i choć ma już parę lat, można jego wymowę przenieść na sytuacje, które działy się w Świętochłowicach ze mną i nie tylko, bo nie jestem jedyną osobą, której los tak się potoczył. Jest taka baśń Andersena "Nowe szaty cesarza" i na jej kanwie wiersz powstał. Proszę wiersz przeczytać i z baśnią porównać. Czasami nasze postrzeganie przysłania tak bardzo dziwna zasłona…

Który utwór jest dla pana ulubiony, szczególny?
Nigdy się nad tym nie zastanawiałem. Na pewno w szczególny sposób pamiętam niektóre wiersze, bo kojarzą mi się z konkretnymi sytuacjami życiowymi. Nie pisałem wierszy nigdy po to, żeby je oceniać, muszą to zrobić osoby, które je przeczytają. Jest jednak taki wiersz "Pająk miłości", który jest dla mnie szczególny.

Od ilu lat pan pisze?
Ja nigdy nie mówiłem, że piszę wiersze. Nigdy nie nazywałem tego pisania wierszami, po prostu piszę coś nie do końca linijki. Kilka dobrych lat temu, gdy ukazała się książka "Świętochłowickie pamiątki pióra" pana Stefana Wajdy, z którym pracowałem w Szkole Podstawowej nr 5, ukazało się w niej kilka moich wierszy. Obecnie zdecydowałem się na wydanie tomiku, ponieważ kilka kolejnych osób przeczytało kolejne wiersze i ich opinie były dla mnie pozytywne. Pozwoliło mi to uwierzyć w siebie na tyle, żeby opublikować większość.

Co będzie się działo podczas pana wieczoru poetyckiego?
Celem poniedziałkowego wieczoru poetyckiego jest chęć pokazania siebie od innej strony, jak i fakt, że chcę się w pewien sposób przypomnieć mieszkańcom Świętochłowic. Wiem, że ludzie chcą informacji, o tym, jak toczą się moje losy. Cieszę się bardzo, że moje zaproszenie przyjął pan Marian Piegza, który powie kilka słów na temat moich wierszy - co one są warte. Przyjedzie i zaśpiewa pani Jolanta Kremer, artystka Gliwickiego Teatru Muzycznego. Zaśpiewa również grupa osób, którą kiedyś nazwaliśmy "Przyjaciółmi MDK" (dziś z oczywistych przyczyn tej nazwy nie używamy). Będą to te osoby, które śpiewały razem ze mną (a raczej ja z nimi) w czasie, gdy pełniłem funkcję dyrektora MDK. Ja osobiście pozwolę sobie przeczytać część opublikowanych wierszy. Zapraszam wszystkich bardzo serdecznie.

Wieczór poetycki Mirosława Badury odbędzie się 16 stycznia o godz. 19 w Restauracji "Skałka" przy al. Parkowej 1. Wstęp na imprezę bezpłatny.